شاید تا به حال شنیده باشید که دختران و پسران جوان وقت ازدواج این جمله را به زبان بیاورند: قرار نیست با خانواده اش زندگی کنم. می خواهم با خودش زندگی کنم!
واقعیت این است که در ازدواج دو مرحله شناخت داریم. مرحله اول، شناخت همسر آینده تان است که ممکن است خیلی موفقیت آمیز باشد. شما فکر کنید بسیار به هم شبیه، همسان و متناسب هستید و تفاهم دارید. بنابراین تصمیم بگیرید زندگی مشترک تان را شروع کنید و خانواده ها را برای یک خواستگاری موفقیت آمیز آماده کنید. اما دست نگه دارید! دل خوش به پایان این ماجرا نباشید چون شناخت شما همین جا تمام نشده است.
شما وقتی می توانید بگویید به شناختی نسبی رسیده اید که دومین مرحله را هم پشت سر بگذارید. یعنی شناخت خانواده همسر. شناخت خانواده همسر درست همان اندازه اهمیت دارد که شناخت خود همسر. درست است که شما شاید یک بار در هفته آنها را ببینید و در عوض هر روز هفته را کنار همسرتان بگذرانید اما خانواده همسر از جهات مختلفی بر رابطه شما سایه می اندازد و حضورشان به هیچ وجه قابل انکار نیست.
حتی اگر در بدترین حالت، رابطه خود را به طور کامل با آنها قطع کنید با روحیات و منش خانواده همسرتان از طریق تربیت و ژنتیک به همسرتان انتقال پیدا کرده و حضور آنها غیر مستقیم در زندگی شما مشهود خواهد بود.
برخی انواع کمال گراها، نمی توانند ازدواج موفقی داشته باشند . کمال گرایی به دو نوع بهنجار و نابهنجار تقسیم می شود. در کمال گرایی بهنجار یا مثبت فرد از عملکردش انتظار بالایی دارد و با شناخت توانایی هایش سعی می کند ، پیشرفتی مطلوب داشته باشد.
چنین افرادی وقتی به جایگاهی بالاتر ارتقا پیدا می کنند ، احساس رضایت می کنند و اعتماد به نفس شان بالاتر می رود و سطح سلامت روان شان هم پیشرفت می کند اما در کمال گرایی منفی یا نابهنجار یا روان رنجور، فرد دائماً نگران اشتباه کردن است. به خودش اعتماد ندارد و اگر در دستیابی به اهدافی که برای پیشرفت مشخص کرده شکست بخورد به شدت سرخورده می شود.
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
