چه کسی می‌گوید وایبر بد است؟ کی گفته اسکایپ و واتس‌آپ و... ابزارهای بدی است؟ اسکایپ خیلی خوب است، وقتی می‌توانیم با استفاده از آن مادرمان را از فرسنگ‌ها راه دور ببینیم و خنده‌هایش را بشنویم.وایبر خیلی لذت‌بخش است وقتی می‌توانیم با آن عکس کودکان غزه را با دیگران به اشتراک بگذاریم.

  وایبر خیلی خوب است وقتی می‌توانیم با آن از حال دوست بیمارمان باخبر شویم و به دیدارش برویم.

دیشب مادرم وقتی داشت با واکرش در خانه راه می‌رفت، زمین خورد. اتفاقی که همیشه از آن می‌ترسیدیم؛ سالمندی و تهدید همیشگی زمین خوردن و شکستگی استخوان.

برای خوندن ادامه متن به ادامه مطلب بروید

اختلال بیش‌فعالی ـ کم‌توجهی، یکی از شایع‌ترین اختلال‌های دوران کودکی است البته بعضی نیز اطلاعات کمی از این اختلال دارند. مثلا اگر فرزندی بی‌دقت است، نمره پایین از دروس می‌گیرد و کتاب یا اسباب‌بازی‌هایش را جا می‌گذارد صرفا او را گیج و خنگ می‌دانند، در صورتی که شاید این کودک بیش‌فعال نوع بی‌توجه باشد.

برعکس فرزندی که تحرک زیادی دارد و شیطنت می‌کند را بیش‌فعال می‌دانند، در صورتی که باید بدانند هر شیطنتی بیش‌فعالی نیست و شیطنت جزو رفتارهایی است که از تمامی کودکان در مواقعی بروز می‌کند، اما این برای کودکان بیش‌فعال به حدی است که عملکرد آنها را در منزل، مدرسه، ارتباط با همسالان و اطرافیان دچار مشکل می‌کند. باید بدانیم این اختلال قبل از هفت سالگی شروع می‌شود و امکان دارد هر کودک بیش‌فعال با نوع متفاوتی از آن درگیر باشد، در نوع بیش‌فعالی با محور مشکلات تمرکز و توجه، این کودکان بسیار بی‌دقت هستند و توجه زیادی به جزئیات ندارند، بر تکالیف مدرسه و حتی بازی‌ها نمی‌توانند تمرکز داشته باشند و آن را به پایان ‌رسانند، در دروسی مثل ریاضی و دیکته که نیاز به توجه و تمرکز بیشتری دارد، معمولا مشکلات بیشتری نشان می‌دهند . وقتی با آنها صحبت می‌کنید،گوش نمی دهند و محرک‌های بیرونی غالبا حواسشان را پرت می‌کند. این کودکان اکثرا فراموشکارند و وسایلشان را گم می‌کنند یا جا می‌گذارند. وقتی این کودکان به سنین نوجوانی می‌رسند، به علت فراموشکاری به عنوان افراد حواس پرت و بی‌نظم از آنها نام برده می‌شود.

حتماادامه مطلب رو مطالعه فرمایید

ژاپنی‌ها اصطلاحی دارند به نام کنزوکو که به گونه‌ای تحت‌اللفظی «خانواده» ترجمه می‌شود. اما در اصل بیان‌کننده پیوند میان افرادی است که نسبت به یکدیگر احساس تعهد می‌کنند و احتمالا در سرنوشت یکدیگر شریک هستند.

در واقع دوستی‌های عمیقی را نشان می‌دهد که از گذشته‌های دور شکل گرفته و همچنان باقی مانده است.

بسیاری از ما در زندگی با افرادی ارتباط عاطفی داریم. آنها ممکن است اعضای خانواده‌مان، مادر، برادر، دختر یا دوستی باشند که از دوران مدرسه داشته‌ایم و شاید مدت‌هاست با یکدیگر صحبت نکرده‌ایم، اما زمان و فاصله نمی‌توانند پیوندی را که بین ما وجود دارد، از بین ببرد. اما چه می‌شود که گاهی برخی روابط تا این حد عمیق می‌شوند و چه چیزی موجب می‌شود افراد به عنوان دوست به یکدیگر جذب شوند؟